Burası, Tiflis'in doğusundaki Kakheti bölgesinde bir köy... Ortasından Gürcistan'ın en büyük nehrinin geçtiği bu bereketli ovada, ülkenin meşhur üzümleri ve en lezzetli ürünleri yetişiyor.
Evin bahçe sınırlarını çizen tellerin ardında, ufukta Kafkas Dağları görünüyor.
gün batarken...
Bizim trabzon hurması olarak bildiğimiz karaloglar... Üzerlerinde hiç yaprak kalmayan hurma ağaçları, çocuklar çizmiş ya da süslemiş gibi görünmüyor mu?
Aziz Giorgi için kesilen süt danasının haşlanmasını bekleyen açlar... :)
Verandadaki aynaya saklanmış manzara...
İçi cevizli ya da bademli sucuklar...
Üzüm cenneti Gürcistan'ın, en çok övündüğü ve sevdiği yemiş. Soğanlar kış için toplanmış.
Bu defa, bayram nedeniyle kurulan ama aslında hiçbir bahaneye ihtiyaç duymayan Gürcü sofrası. Bu sofralarla ilgili anlatacak öyle çok şey var ki...
Arkadaşlarımızı tanıyan bir ailenin davetiyle, bu sofranın onur konukları olduk. Saatlerce süren yemeğin sonunda, üst üste yığılan ve hepsi birbirinden leziz yemeklerle dolu tabaklar nedeniyle masa görünmüyordu. Sofranın ahenginden sorumlu ve yetkilisi olan "tamada", Aziz için bir mum yakıyor ve ilk kadehi onun için kaldırıyor. Zaman ilerledikçe, masayı onurlandıran hemen herkes için içilecek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder