şehrin damarları gibi caddelerin altına gizlenmiş, insanların içinden "aktığı" geçitler... güvensiz ve korkutucu görünseler de, aslında herkesin, her saat kullandığı sokaklar gibiler. açılış ve kapanış saatleri tamamen sahibinin keyfine kalmış küçük dükkanları, bakımsız merdivenleri, florasanların yarattığı beyaz ışıkları, ingilizce duvar yazılarıyla hem çok aynı, hem çok farklılar... geceleri, evsizlere barınak olduklarını da gördüm. ışıkları hiç sönmüyor ama geceyarısından sonra yine de korkutucu...
bu benim hergün kullandığım altgeçit.
her sabah selamlaştığım büyük dut ağacının arkasında saklanıyor girişi...
.. I do live in my world.
YanıtlaSil