On gündür yediğim en lezzetli şey "hinkali". Bohçasını yiyip, ağzının büzülüp birleştirildiği sert hamur kısmını, yani sapını bıraktığınız yumruk kadar bir mantı. İştahla yumulup fotoğrafını çekmeyi unuttuğum için yenmemiş halinin görüntüsünü sonra ekleyeyim.
Burası da şehrin en kalabalık hinkali evlerinden biri... Salonun ortası bomboş, herkes kuytu locasına çekilmiş yemek yerken, Neri, bizim için sipariş veriyor: "Peynirli, mantarlı, patateslilerden dörder tane alalım çünkü bu arkadaş yeni düştü, hepsinin tadına bakmak istiyor"
(İyi yapan bulunursa, yine de en güzeli kıymalısı galiba... )
kendi yaptığınız hinkalinin fotoğrafını istiyoruz yamıçkaanım...ona göre...
YanıtlaSilinternetten bakıverdim, alaasını yaparsın sen onun. ıspanaklı isterem ben, hadi bakem.